ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ- GILLIAN FLYNN

Μετά τα Αιχμηρά Αντικείμενα, επιστρέψαμε γρήγορα στη Φλίν με ένα ακόμα πιο δυνατό βιβλίο, τον Σκοτεινό Τόπο. Ο Στίβεν Κίνγκ το χαρακτήρισε ως "υπνωτιστικά μακάβριο", εγώ με μία λέξη θα πω ΠΑΡΑΝΟΙΑ. ΄Εκλεισα το βιβλίο και έψαχνα να βρω ποιός από τους χαρακτήρες μέσα ήταν στα καλά του. Προφανώς κανένας!

Η 32χρονη σήμερα Λίμπι Ντέι, ξεκινά μια έρευνα για το παρελθόν της, τότε που στα 7 της χρόνια έγινε μάρτυρας της δολοφονίας της οικογένειάς της σε ένα αγρόκτημα στο Κινάκι των ΉΠΑ, για την οποία κατηγορήθηκε και φυλακίστηκε ισόβια, έπειτα από δική της μαρτυρία, ο 15χρονος τότε αδερφός της, ο οποίος επίσης κατηγορήθηκε για εμπλοκή σε Σατανιστική οργάνωση. Η Λίμπι του σήμερα, αρχίζει να αμφιβάλλει για τη κατάθεσή της καθώς και για την ενοχή του αδερφού της και ξεκινά να σκαλίζει το παρελθόν.

Η Φλιν οργανώνει και πλάθει την ιστορία μέσα από κεφάλαια που αφορούν τον κάθε χαρακτήρα της οικογένειας. Ο αναγνώστης βλέπει τα γεγονότα μέσα από τα μάτια κάθε μέλους της δολοφονημένης οικογένειας, του "δολοφόνου" αλλά και της ηρωίδας.

Μου αρέσει η Φλίν καθώς προσπαθεί να κάνει το κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου όσο πιο αντιπαθή μπορεί στα μάτια του αναγνώστη. Εδώ, όπως και στα Αιχμηρά Αντικείμενα η ηρωίδα είναι διαταραγμένη προσωπικότητα, με αρκετά ψυχικά τραύματα, ανασφαλής, σκληρή με τάσεις αυτοκαταστροφής και χωρίς συναισθήματα.

Η υπόθεση λύνεται στο τέλος και σε αυτό η Φλιν δεν μας έχει αφήσει ποτέ παραπονεμένους. Πρόκειται για μια εξαιρετική συγγραφέα και αν και η βιβλιογραφία της είναι ακόμα μικρή έχει μπροστά της πολύ μέλλον.

Στις ευχαριστίες του βιβλίου η Φλιν αναφέρεται με μια συγγνώμη στη μητέρα της που μέχρι τώρα στα βιβλία της την παρουσιάζει σαν σατανική δολοφόνο ή δολοφονημένη και της υπόσχεται ένα καλύτερο χαρακτήρα στο μέλλον.. Για να δούμε αν αυτό συμβαίνει στο Κορίτσι που Εξαφανίστηκε...!

Αυτό το μήνα ξεκίνησαν τα γυρίσματα της ταινίας , η οποία θα προβληθεί στους κινηματογράφους το 2014. Πρωταγωνίστρια στο ρόλο της Λίμπι… Η Σαρλίζ Θέρον!!!!

ΒΟΥΒΗ ΚΡΑΥΓΗ-KARIN FOSSUM

Για την Fossum είχα ακούσει τα καλύτερα. Παλαιάς σχολής συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, βασίλισσα του εγκλήματος κτλ. Διάλεξα λοιπόν να την γνωρίσω μέσα από τη Βουβή Κραυγή. Ένα από τα βιβλία της που έχει γίνει best seller και όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια.

Η υπόθεση αφορά ένα μεσήλικα, ο οποίος ταξιδεύει από ένα χωριό στην Νορβηγία προς την Ινδία. Εκεί γνωρίζει και παντρεύεται μια νεαρή Ινδή, η οποία καλείται να μετακομίσει στη Νορβηγία ώστε να μείνει μαζί του. Κατά την άφιξή της, κάποιες συνθήκες δεν του επιτρέπουν να την παραλάβει από το αεροδρόμιο και μετά από λίγες μέρες η ίδια βρίσκεται σε μια αγροτική περιοχή άγρια δολοφονημένη. Αυτά τα ολίγα..

Και κάπου εκεί έχουμε το δόλιο μεσήλικα, έναν αστυνομικό που υποτίθεται ότι είναι ο ήρωας της συγγραφές (αλλά είναι δεν είναι στο βιβλίο) και ένα μάτσο χωριάτες που όλοι λίγο πολύ ξέρουν αλλά δε μιλάνε.

Ενώ η υπόθεση είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και η γραφή της Σουηδέζας συγγραφέα δεν αφήνει περιθώρια για μονοτονία, προσωπικά βρήκα το βιβλίο λίγο ενοχλητικό. Και όχι γιατί αναδύει το πρόβλημα της ξενοφοβίας στην Ευρώπη αλλά γιατί το βιβλίο φαίνεται να μην πηγαίνει πουθενά.

Το δολοφόνο δεν τον μάθαμε ποτέ ούτε και το κίνητρο. Κάπως έτσι γράφει τον επίλογο η Fossum. Mπορεί  να είναι αυτός, μπορεί ο άλλος και όλα καλά..

Αξίζει να διαβαστεί για να γνωρίσει κάποιος την Karin Fossum, αν και πιστεύω ακράδαντα ότι έχει γράψει και καλύτερα!

Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ- ARNALDUR INDRIDASON

Oμολογώ ότι μετά το τέλος αυτού του βιβλίου δεν μου έμεινε ούτε ένα όνομα από τους Ισλανδούς χαρακτήρες.  Μου έμεινε ωστόσο μια θετική άποψη για τον Indridason, άγνωστο για μένα συγγραφέα πριν από αυτό το βιβλίο. Μου έμεινε επίσης μια ιστορία, την οποία διάβασα τόσο εύκολα και ακούραστα που με έκανε να αναζητήσω και άλλα έργα του ίδιου.

Η ιστορία μας μεταφέρει κάπου μεταξύ Ρέκιαβικ του σήμερα και του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Όλα αυτά στην περίοδο της άνοιξης όπου η λέξη νύχτα είναι άγνωστη στην Ισλανδία.

Η εύρεση ενός ανθρώπινου σκελετού θαμμένο σε ένα λόφο οδηγεί σε μια έρευνα που καταλήγει περίπου 70 χρόνια πίσω. Παράλληλα, ο συγγραφέας μας συστήνει τον αρμόδιο επιθεωρητή της έρευνας και την ομάδα του. Ο ίδιος προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της διαλυμένης οικογένειάς του ενώ η αφήγηση της ιστορίας μεταφέρεται από το παρόν στο παρελθόν και το αντίθετο.

Ο επίλογος του βιβλίου πάνω κάτω είναι αναμενόμενος. Ωστόσο, η πορεία μέχρι εκεί και η δραματική αφήγηση είναι αυτά τα οποία αξίζουν στην όλη ανάγνωση. Γενικά, για όσους είναι λάτρεις των σκανδιναβικών αστυνομικών μυθιστορημάτων το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Διαβάστε το γιατί πιο άλλο βιβλίο θα σας ταξιδέψει στο όμορφο Ρέκιαβικ..!

Η ΛΕΟΠΑΡΔΑΛΗ-JO NESBO

Ρώτησα δύο τρείς γνωστούς που διάβασαν τη Λεοπάρδαλη πώς τους φάνηκε το νέο βιβλίο (για τα ελληνικά δεδομένα) του Νέσμπο. Πάνω κάτω όλοι είχαμε την ίδια άποψη: "Τί έγραψε πάλι ο άνθρωπος". Ειλικρινά, δεν περίμενα να διαβάσω κάτι καλύτερο μετά τον Χιονάνθρωπο και αυτό γιατί εμπειρικά ύστερα από κάτι τόσο επιτυχές είμαστε συνηθισμένοι σε κάτι πιο.. μέτριο. Ωστόσο, Νέσμπο είναι αυτός και μας διαψεύδει, αλλά δεν μας πειράζει καθόλου.

Ύστερα από την σύλληψη του Χιονάνθρωπου και την παραίτηση του Χάρι από την αστυνομία, ο Νέσμπο μας μεταφέρει στο Χόνγκ Κόνγκ. Εκεί, ο επιθεωρητής επιδίδεται στο αγαπημένο του σπορ, το Jim Beam. Βρίσκει και άλλα χόμπι όπως ο τζόγος, η μαριχουάνα και λίγο πολύ τον κυνηγά η μισή Κινεζική μαφία. Κάπου εκεί τον βρίσκει και τον μαζεύει το Ανθρωποκτονιών και επιστρέφει πίσω στο Όσλο, ώστε να βοηθήσει στην έρευνα φόνων που λίγο πολύ θυμίζουν τεχνικές ενός νέου serial killer αλλά και να επισκεφτεί τον άρρωστο πατέρα του στο νοσοκομείο.

Δυνατή υπόθεση, πολύ περιπέτεια, το μυαλό του Χόλε παίρνει μπρός και η Ράκελ μας αφήνει στην ησυχία μας. Τί άλλο θέλουμε..!!! Η αλήθεια είναι ότι εδώ ο δολοφόνος δεν διαθέτει την  ευφυία του Χιονάνθρωπου, όμως πολλά σημεία του βιβλίου θυμίζουν ακριβή υπερπαραγωγή. Ενώ ο Νέσμπο προτιμά να φτιάξει μια ιστορία με πολύ φαντασία αλλά και εκδίκηση.

Το φθινόπωρο αναμένουμε το Phantom στην Ελλάδα ενώ ήδη είναι έτοιμο και το Politi, για τα οποία ήδη οι πωλήσεις έχουν χτυπήσει κόκκινο.

Παρακάτω μια ιδέα της Λεοπάρδαλης με το trailer του βιβλίου...

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ-CAMILLA LACKBERG

Αν και βρέθηκα από το πρώτο βιβλίο της Λάκμπεργκ κατευθείαν στο τελευταίο και προσπέρασα αρκετά γεγονότα από τις ζωές των ηρώων, δεν βρέθηκα προ εκπλήξεως. Το Παιδί από τη Γερμανία μου άρεσε εξίσου όσο και η Παγωμένη Πριγκίπισσα, ίσως και λίγο παραπάνω.

Στο τελευταίο βιβλίο της σειράς βρίσκουμε την Ερίκα να έχει επιστρέψει στην συγγραφή του βιβλίου της έπειτα από ένα χρόνο αποχής και τον Πάτρικ με γονική άδεια από την αστυνομία να βοηθά στο μεγάλωμα της κόρης τους. Η προσοχή της Ερίκα αποσπάται από τη δουλεία της όταν βρίσκει ένα ναζιστικό μετάλλιο στα πράγματα της νεκρής μητέρας της. Παράλληλα, το μυστήριο εξελίσσεται όταν στη Φιελμπάκα η αστυνομία αναλαμβάνει τη δολοφονία ενός καθηγητή ιστορίας, ειδικού στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ιστορία κρατάει συνεχώς τον αναγνώστη σε αναμμένα κάρβουνα, ενώ το τέλος είναι λίγο πολύ απρόσμενο και ορόσημο για την συνέχεια της σειράς. Το χιουμοριστικό στοιχείο (ιδιαίτερο γνώρισμα της Λάκμπεργκ) δεν λείπει ενώ προσωπικά απόλαυσα τον "σιωπηλό" πόλεμο μεταξύ πεθεράς και νύφης.

Τα κεφάλαια του βιβλίου εναλλάσσονται μεταξύ της ζωής της μητέρας της Ερίκα στο παρελθόν και του παρόντος, όπου το μυστικό ξεσκεπάζεται μέσα από τις έρευνες των ηρώων και της αστυνομίας.

Η αίσθηση που αποκομίζει ο αναγνώστης διαβάζοντας τη Λάκμπεργκ είναι μία: Ένα παραμύθι που διαβάζεις για να περάσεις καλά. Ούτε κρυφά μηνύματα, ούτε κρυφές έννοιες. Περνάς καλά και αυτό είναι όλο.

Το φθινόπωρο αναμένουμε το νέο βιβλίο της σειράς, τη Γοργόνα... Η αίσθηση που μας άφησε το τελευταίο είναι ότι η παρέα μεγαλώνει..!