AΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: ANN CLEEVES

Γεννημένη το 1954 στην Αγγλία,η Ann Cleeves αυτή την στιγμή θεωρείται η πιο πλούσια συγγραφέας στον κόσμο, με την πραγματική έννοια. Τα βιβλία της έχουν εκτοξεύσει τις πωλήσεις στα ύψη και οι βραβεύσεις έχουν έρθει κατά κόρον.

Και όχι τυχαία, η βρετανίδα συγγραφέας έχει το κλειδί της επιτυχίας. Δίνει στο αναγνωστικό κοινό αυτό που η ίδια πολύ καλά γνωρίζει. Γνήσιες αστυνομικές ιστορίες, με μυστήριο, συμπαθείς χαρακτήρες και ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Οι πιο πολλοί ανά τον κόσμο, γνώρισαν της Cleeves μέσω της ντετέκτιβ Vera Stanhope. Στην Ευρώπη ωστόσο, η αναγνώριση ήρθε πολύ νωρίτερα, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80', όπου σε νεότερη ηλικία, άρχισε να μπαίνει στο χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος επιθετικά και σταθερά.

Όπως πολλοί Βρετανοί συνάδελφοι της, έτσι και η Ann Cleeves, χωρίζει τα συγγράμματά της σε θεματικές. Ιστορίες που βασίζονται σε χαρακτήρες και κάνουν τον κύκλο της. Την δεκαετία του 80, κυκλοφόρησε η σειρά με τίτλο, George&Molly Novels, οκτώ βιβλία με τους συγκεκριμένους χαρακτήρες. Η δεκαετία του 90' άνηκε στον περίφημο Επιθεωρητή Ramsey. Είναι έξι ιστορίες, οι οποίες αξίζει να διαβαστούν. Κλασικό βρετανικό ύφος και ο επιθεωρητής συμπαθέστατος. Φτάνουμε και στη δεκαετία του 2000, όπου ευγνωμονούμε την Cleeves για την έμπνευσή της να παρουσιάσει στο κοινό την Vera.

Η σειρά αυτή την στιγμή αποτελείται από 6 βιβλία: The Crow Trap, Telling Tales, Hidden Depths, Silent Voices, The Glass Room, Harbour Street. Η γνώμη μου είναι ότι αξίζει πολύ περισσότερο να διαβαστούν στα αγγλικά. Οι βρετανικές εκφράσεις τις ηρωίδας είναι απερίγραπτες.

Μέσα σε όλα τα παραπάνω, η βρετανίδα συγγραφέας έχει γράψει και ανεξάρτητα μυθιστορήματα, όπως και το πολυβραβευμένο Raven Black το 2006, το οποίο είναι must read!!

Φιλική συμβουλή για όποιον διαβάσει την σειρά με την Stanhope είναι να δει και την σειρά με τίτλο Vera.  Η ερμηνεία της βραβευμένης Brenda Blethyn είναι απερίγραπτη!

THE TWELVE-JUSTIN CRONIN

Και να φανταστείς ότι αυτός ο καθηγητής πανεπιστημίου, έκατσε και έγραψε το Πέρασμα για πλάκα, ύστερα από παρότρυνση της 5χρονης κόρης του, η οποία του ζήτησε μια ιστορία για ένα κορίτσι που σώζει τον κόσμο. Και μέσα σε όλα αυτά, κατέληξε με ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει στον χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας την τελευταία 20ετια. Και αφού κάποιος διαβάσει και το δεύτερο μέρος, μπορεί με ασφάλεια να πει κάτι τέτοιο.  

Ο τίτλος The Twelve. Είναι αυτό ακριβώς που φανταζόμαστε. Η ιστορία επικεντρώνεται στους 12 του βιβλίου. Τους 12 "Μιαρούς", τα βαμπίρ, όπως θες πες τα.. Η ζωή πριν και μετά από το Zero Hour. Εμείς συνεχίζουμε με τους γνωστούς συμπαθείς χαρακτήρες που γνωρίσαμε στο Πέρασμα. Ενώ ο Cronin, μας παρουσιάζει λίγο πολύ την ζωή των 12, πριν από το ξέσπασμα. Θα τους συμπαθήσεις λες ως απλούς ανθρώπους.. Ούτε καν!

Όσο προχωράνε τα κεφάλαια μπαίνουν και άλλοι χαρακτήρες, άλλα γεγονότα, νέες πληροφορίες. Για μένα ήταν έκπληξη, ότι παρόλο τον όγκο, τα θυμάσαι όλα. Εκεί ίσως να στηρίζεται η επιτυχία του Cronin. Καταφέρνει να κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ο οποίος άθελά του, απορροφά όλες τις πληροφορίες, κρατώντας μια ροή, τέτοια που τον εισάγει μέσα στην ιστορία ακούραστα και ως κάτι φυσικό. Με άλλα λόγια, είναι σαν να το ζεις. Και εδώ έρχεται και δένει το σχόλιο του Κίνγκ για το βιβλίο " Ο κόσμος σου αλλάζει".

Πραγματικά, δεν ξέρω τι έχουμε να περιμένουμε στο τρίτο μέρος της τριλογίας. Το απόγειο του Twelve είναι η μάχη στο τέλος, για την οποία σίγουρα ο Scott θα βάλει όλη του τη μαεστρία στην κινηματογραφική μεταφορά. Το τέλος φτάνει, σκεφτήκαμε ότι πάει ξεμπερδέψαμε από δαύτους.. Τα καλά μας τα φύλαγε ο Cronin για τις τελευταίες 10 σελίδες.

Το βιβλίο κυκλοφορεί προς το παρόν στα αγγλικά (σιγά μην περιμέναμε). Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Cronin, ανέφερε ότι η τριλογία θα κλείσει μέσα στο 2014 ή το αργότερο το 2015.. Ας ελπίσουμε να 2014 να είναι πιο εμπνευσμένη χρονιά για αυτόν.

ΥΓΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ- ANN CLEEVES

Είχα ακούσει για την συμπάθεια και την αναγνώριση που είχε η Ruth Redell στην Ann Cleeves. Λίγο αυτό, λίγο ο ρόλος της εξαιρετικής Brenda Blethyn, στην τηλεοπτική σειρά που βασίστηκε στα βιβλία της, αρκεί για να τα ξεκινήσεις.

Το συγγραφικό έργο της Cleeves, είναι συνδεδεμένο με ένα όνομα, Vera Stanhope, η κεντρική ηρωίδα ντετέκτιβ. Καμία σχέση με αυτό που έχουμε συνηθίσει. Υπέρβαρη, λίγο αλκοολική, μοναχική, εγωκεντρική, με δόσεις αυτοσαρκασμού που σε κάνουν να την συμπαθείς παρόλα αυτά με την πρώτη.

Ευτυχώς, οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι την ανακάλυψαν, και όλα τα βιβλία της σειράς από πέρυσι κυκλοφορούν στα ελληνικά. Οι υποθέσεις δεν σχετίζονται άμεσα, καλό είναι όμως να διαβαστούν με την σειρά.

Κάπως έτσι, ξεκίνησα και εγώ τον Υγρό Θάνατο. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου, η ατμόσφαιρα μυστηρίου είναι εμφανής. Οι σκηνές φόνου είναι προσεγμένες και λεπτομέρειες. Μέχρι να έρθει και να επέμβει η Βέρα με ..θρασύ και άκομψο τρόπο. Μόνο από τις ανακρίσεις αρκεί για να την αγαπήσεις!

Η υπόθεση αφορά της εύρεση δύο άγνωστων μεταξύ τους νεαρών παιδιών, δολοφονημένων μέσα στο νερό και σκεπασμένων με λουλούδια. Η σύνδεση και η οδήγηση προς των δολοφόνο αργεί λίγο να γίνει και μας βγάζει την ψυχή.. αλλά τα τρεχάματα της ντετέκτιβ και η διαβολική σκέψης της ας πούμε πως μας αποζημιώνει.

Το βιβλίο έχει ήδη μεταφερθεί στην μικρή οθόνη από το Itv. Χωρίς ελληνικούς υπότιτλους αλλά αξίζει και μόνο για την εξαιρετική προφορά της Brenda Blethyn.

ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ- HARUKI MURAKAMI

Μετά το 1Q84, ο Murakami παρουσιάζει στο κοινό του τις Μικρές Ώρες. Μπορεί το μέγεθος του βιβλίου να είναι όσο το μισό βιβλίο του πρώτου μέρους της τριλογίας. Το συναίσθημα όμως που περιέχει δεν συγκρίνεται.  

Οι Μικρές Ώρες λοιπόν είναι κάπου μεταξύ 11 το βράδυ με 7 το πρωί. Σε αυτό το διάστημα εκτυλίσσεται η ιστορία του συγγραφέα. Κάπου στο κέντρο του Τόκιο. Όπου (σχεδόν) άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι περνάνε τη νύχτα μαζί και τα γεγονότα τρέχουν, περιπλέκονται, και σβήνουν με το φως της ημέρας.

Η ατμόσφαιρα του βιβλίου στην αρχή προσωπικά μου θύμισε Coffee and Cigarettes. Όσο γνωρίζεις βέβαια τους χαρακτήρες αντιλαμβάνεσαι ότι ο Μουρακάμι δεν έχει καμία διάθεση να δώσει στους διαλόγους την εύθυμη χροιά αυτών του Μπουσέμι και του Στίβεν Ράιτ. Αντιθέτως, η κεντρική ηρωίδα είναι τόσο αχώνευτη που αναγκάζεσαι να εστιάζεις στα λόγια και στο νόημά τους. Σε αυτή την κατεύθυνση πας αναγκαστικά καθ' όλη την ανάγνωση και ο στόχος επετεύχθη. Με λίγα λόγια, αν κάποιος ξεκινήσει να διαβάζει το βιβλίο αυτό με την ίδια διάθεση που είχε στο Norwegian Wood ή στο 1Q84, το έχασε το παιχνίδι..

Μια σύντομη ιστορία που ως σκοπό έχει να αναδείξει τη μοναδικότητα του εσωτερικού κόσμου, τις αντιθέσεις, το ανθρώπινο σκοτάδι και τη μοναξιά που μπορεί να νιώθει κάποιος ακόμα και αν ζει δίπλα σε κάποιον άλλο.

Για τους γνώστες του Μουρακάμι, είναι ένα αυθεντικό του δείγμα. Το στοιχείο της μεταφυσικής μπλέκει με την πραγματικότητα, ο αναγνώστης παίρνει το ρόλο του αόρατου θεατή (το στοιχείο της κάμερας είναι ευφυές) και η μουσική " ένδυση" είναι εξαιρετική.

Αν πάλι κάποιος δεν έχει διαβάσει ποτέ Μουρακάμι, συστήνονται δύο πράγματα: Δεν το παίρνεις στην παραλία και δεν το διαβάζεις για να περάσει η ώρα.