Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

TΡΟΜΟΣ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ-CARIN SLAUGHTER


Ύστερα από προηγούμενες εμπειρίες μου με αμερικανίδες συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημaτων ξεκίνησα διστακτικά να διαβάσω Σλότερ. Μπορώ να πω ότι εξεπλάγην ευχάριστα και θα διάβαζα άνετα και τα υπόλοιπα βιβλία της, τα οποία απ ότι έχω ακούσει είναι κλάσης ανώτερα. Η Σλότερ δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους άνδρες συναδέλφους της. Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει τα πάντα : τρόμο, πλοκή, κατεστραμμένους χαρακτήρες και άπλετες βρισιές.

Στην υπόθεση, ο συμπαθέστατος ντετέκτιβ που συγκατοικεί με ένα..τσιουάουα, βρίσκεται στο κατόπι ενός δολοφόνου και βιαστή κοριτσιών, ο οποίος κρατά σαν σουβενίρ τις γλώσσες τους. Μια παλιά υπόθεση και ένας καταδικασμένος δολοφόνος έρχονται και πάλι στο προσκήνιο στο φως νέων υποθέσεων με κοινά στοιχεία.

Αυτό που πρέπει να αναγνωριστεί στην Σλότερ είναι ότι στο βωμό της καλαίσθητης συγγραφής δεν θυσιάζει την αυθεντικότητά της , ούτε και την ωμότητα της φαντασίας της. Και ακόμα και αν κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως "διαστροφική" δεν κωλώνει. Θα περιγράψει τα πάντα, από την λεπτομέρεια του φόνου μέχρι και τον φυσικό και συναισθηματικό πόνο του θύματος.

Ρίχνει τις μπηχτές στις στο κοινωνικό  γίγνεσθαι της Αμερικής και κατακρίνει το σωφρονιστικό της σύστημα. Έυστοχα και χωρίς υπερβολές.

Αν και η Σλότερ δεν είναι νέα στο χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος, δεν έχει λάβει ακόμα την αναγνώριση που της αξίζει. Έχει μεν το φανατικό κοινό της αλλά είναι ένα ακόμα παράδειγμα του ότι στις ΗΠΑ χωρίς μάρκετινγκ δεν πας πουθενά. Έχει ερωτηθεί άλλωστε σε συνέντευξή της γιατί επέλεξε το θρίλερ και όχι κάτι πιο εμπορικό και η απάντησή της ήταν κοφτή. "Με το όνομα Slaughter τι άλλο θα μπορούσα να γράψω"; Αυτό..!

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ-JO NESBO


Το τελευταίο από την σειρά βιβλίων με ήρωα το Χάρι Χόλε (;). Και ενώ ο Νέσμπο δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει αν αυτό είναι το τέλος του επιθεωρητή, καλό θα είναι όποιος ξεκινήσει να το διαβάζει να το κρατήσει όσο μπορεί (αν αντέξει). Ο Νορβηγός συγγραφέας πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα κάνει ένα πενταετές διάλειμμα από την σειρά και θα αφοσιωθεί στην συγγραφή αυτοτελών βιβλίων. Ήδη κυκλοφόρησε το νέο μυθιστόρημα με τίτλο Ο Γιος και ακολουθεί..Μάκβεθ.

Στο εξώφυλλο της Αστυνομίας αναφέρει " Ο Χάρι Χόλε ζει". Σιγά που δεν θα ζούσε! Και εκεί που λες τι άλλο θα δούμε και αρχίζεις να διαβάζεις τα πρώτα κεφάλαια λες έχει και άλλο. Ευφυείς φόνοι, ο Χάρι Χόλε πιο ώριμος από ποτέ και "δυσάρεστες" εκπλήξεις.

Προσωπικά, θα το χαρακτήριζα από τα πιο καλογραμμένα και ανατρεπτικά βιβλία της σειράς. Μπορεί το story να εστιάζει για μια ακόμα φορά στους κόλπους της αστυνομίας, το λέει και ο τίτλος άλλωστε, το περιεχόμενο όμως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έχουμε φανταστεί ή που μας έχει συνηθίσει ο Νέσμπο.

Η υπόθεση, ένας δολοφόνος κυκλοφορεί στο Όσλο και δολοφονεί αστυνομικούς. Και όχι απλούς ένστολους, ντετέκτιβ που έχουν αφήσει ανεξιχνίαστες υποθέσεις. Οι αφηγήσεις και οι περιγραφές τους Νέσμπο, δημιουργούν ένα κλίμα τρόμου που όμοιου του δεν έχουμε ξαναδεί στα προηγούμενα βιβλία της σειράς, ούτε καν στον Χιονάνθρωπο.

Αν λοιπόν θα μπορούσε να μπει μια βαθμολογία στην Αστυνομία θα ήταν 10/10. Στα συν οτι ο Νέσμπο δεν μας αφήνει παραπονεμένους και μας αλλά αναποφάσιστους σε σχέση με το ποιο βιβλίο είναι το αγαπημένο μας από την σειρά. Στα μειον, το γεγονός ότι ακολουθεί 5ετης στέρηση και ας ξέρουμε από τον Κυνηγό Κεφαλών πως ότι διαβάσουμε θα είναι επίσης καλό. Χάρι Χόλε όμως θα αργήσουμε να ξαναδούμε. Ευτυχώς, μας έμεινε το happy end..

Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ - KEIGO HIGASHINO




Ο Keigo Higashino είναι γνωστός από το μυθιστόρημα Η Αφοσίωση του Υπόπτου Χ. Αν και όταν Η Λύτρωση μιας Αγίας, έπεσε στα χέρια μου και ανέμενα μια ακόμα άρρωστη εκδοχή Ιαπωνικού αστυνομικού μυθιστορήματος, η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική.    
Η υπόθεση που προσπαθεί να διαλευκάνει ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου (επιθεωρητής και αυτός) αφορά τη δηλητηρίαση ενός εύπορου επιχειρηματία. Αν σας έλεγε κανείς ότι σχεδόν σε όλες τις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης προσπαθεί να καταλάβει αν ήταν δολοφονία ή ατύχημα, θα φαινόταν ενδιαφέρον; Και όμως, ο συγγραφέας καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον. Λίγο η επιστήμη, λίγο οι αχώνευτοι χαρακτήρες και ότι δεν κουράζει με περιττές λεπτομέρειες, κάτι γίνεται.

Εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους Ιάπωνες συναδέλφους του, ο Higashino, δεν έχει ως πρώτο μέλημά του να σοκάρει. Γι αυτό και οι γνωστές "κάφρικες" σκηνές φόνων, ή οι ανισόρροποι δολοφόνοι απουσιάζουν. Σκοπός και μόνο του συγγραφέα είναι το μυστήριο. Το βιβλίο είναι μυστηριώδες από την αρχή ως το τέλος. Μέχρι και την τελευταία παράγραφο του βιβλίου.
Και το βιβλίο αυτό το ξεπετάς! Όχι γιατί αγωνιάς και θέλεις να δεις τι θα γίνει. 

Αναγκαστικά, γιατί μέχρι και το τέλος δεν ξέρεις που το πάει ο συγγραφέας. Και αν ο Higashino δεν ήταν συγγραφέας θα μπορούσε άνετα να είναι σεναριογράφος της Δέκατης Εντολής..

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΙΧΝΟΣ-GUILLERMO DEL TORO&CHUCK HOGAN





Ίσως από τα καλύτερα "βαμπιρικά" βιβλία που έχω διαβάσει μετά από το Πέρασμα, το οποίο στέλνει στο καλάθι των αχρήστων γλυκανάλατες προσπάθειες με βαμπίρ με αισθήματα που έγιναν ταινίες. Για το σκηνοθετικό ταλέντο του Ντελ Τόρο γνωρίζαμε ήδη. Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι ότι ο άνθρωπος έχει φαντασία, και όταν αυτή αποτυπώνεται στο χαρτί με την βοήθεια του Χόγκαν δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από ένα έπος!
Το σενάριο (και σωστά το αναφέρουμε ως σενάριο), ένα αεροπλάνο προσγειώνεται στο αεροδρόμιο JFK με όλους τους επιβάτες νεκρούς. Οι επιδημιολόγοι του Κέντρου Νοσημάτων και μαζί τους ο Δρ Εφ, κατευθύνονται στο σημείο ώστε να ελέγξουν την περίπτωση κάποιας μολυσματικής ασθένειας. Από την πτήση ανασύρονται τέσσερις επιζώντες, οι οποίοι αποδεικνύονται το κλειδί της υπόθεσης. Με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου πρώην καθηγητή και των συνεργατών του, ο Δρ Εφ βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πανάρχαιο μυστικό που απειλεί την ανθρωπότητα.
Τρόμος, καταστροφικό σενάριο, αγωνία, έντονες σκηνές και τα βαμπίρ όπως δεν τα έχουμε ξαναδεί ή ακόμα και φανταστεί. Συγκρίνεται με το Πέρασμα όσο αφορά την πρωτοτυπία και τίποτα άλλο. Θα ήταν άλλωστε άδικο για τον Cronin να συγκριθεί ο δικός του φαντασιακός κόσμος με μια τριλογία που "φωνάζει" σενάριο για το Χόλιγουντ.
Το The Strain όπως παρουσιάστηκε στο κοινό, πρόκειται για Τριλογία: Το Ίχνος, Η Πτώση, Η Αιώνια Νύχτα. Το πρώτο μέρος της τριλογίας απλά σε προιδεάζει για το χαμό που ακολουθεί στα επόμενα.
Και πάνω στο κατάλληλο σημείο, το βιβλίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη. Η σειρά The Strain κάνει πρεμιέρα στις 14 Ιουλίου και αναμένεται να ξεπεράσει και το Walking Dead. Σε εντυπώσεις σίγουρα, σε νούμερα θα δούμε..


ΤΟ ΡΟΤΒΑΙΛΕΡ-RUTH REDELL







Από τα πρόσφατα μυθιστορήματα της αγαπημένης Βρετανίδας συγγραφέα, το Ροτβάιλερ αντιμετωπίστηκε κυρίως ως μια προσπάθειά της να δείξει ότι η Ρέντελ είναι ακόμα εδώ. Όχι ότι είχε φύγει και ποτέ. Και πώς να φύγει άλλωστε με τέτοια παρακαταθήκη στην αστυνομική λογοτεχνία;
Aνοίγοντας τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου ξέρεις ότι θα μεταφερθείς στην αγαπημένη ατμοσφαιρα της Ρουθ Ρέντελ. Γιατί ως γνήσια Βρετανίδα συγγραφέας αναδεικνύει την χώρα της. Και το βιβλίο "μυρίζει" Αγγλία, και ειδικότερα Λονδίνο.
Στον δολοφόνο του βιβλίου έχουν δώσει το ψευδώνυμο Το Ροτβάιλερ. Μπορεί να ακούγεται τρομακτικό και απειλητικό αλλά το english humour μας προσγειώνει και μας διαψεύδει. Οι ήρωες του βιβλίου, μια γειτονιά, ένα κατάστημα αντικών, ένα κτίριο στο Βόρειο Λονδίνο. Όλα αυτά τα στοιχεία περιπλέκουν την ιστορία της Ρέντελ.
Αν και κατά τον παρελθόν τα περισσότερα βιβλία της ήταν λίγο πιο σκοτεινά, εδώ η Ρέντελ φαίνεται πιο ενθουσιώδης και μάλλον πιο ορεξάτη. Μπορεί να μην λείπει το μυστήριο, το δράμα και η αγωνία αλλά δεν γίνεται να μην διακρίνεις τους χιουμοριστικούς τόνους του. Ειδικότερα, σε χαρακτήρες της ιστορίας, μερικοί από τους οποίους άνετα θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως καρικατούρες. Όσο αφορά το δολοφόνο, ασχολίαστο. .ας κρίνει ο καθένας μόνος του.
Το Ροτβάιλερ μπορεί να μην είναι ισάξιο άλλων μυθιστορημάτων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να διαβαστεί. Ρέντελ είναι αυτή.. όσο μπορεί και μας δίνει κάτι καινούργιο, τόσο ευγνώμονες είμαστε!

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

ΣΠΟΥΤΝΙΚ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ-HARUKI MURAKAMI



Αν έχεις διαβάσει τουλάχιστον 4 και άνω βιβλία του Μουρακάμι, τότε διαβάζοντας το Σπούτνικ Αγαπημένη, δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις με κλειστά μάτια τα χαρακτηριστικά της γραφής του Ιάπωνα συγγραφέα.  
Διάβασα την Σπούτνικ αμέσως μετά το Κάφκα. Το απίστευτο που καταφέρνει μόνο ο Μουρακάμι είναι ότι ενώ στο τέλος του βιβλίου και αφού διαβάσεις και την τελευταία στιγμή, την ίδια ώρα. έχεις ξεχάσει όλα τα ονόματα και τους χαρακτήρες, τα συναισθήματα είναι κοινά, ανάμεικτα μεν, αλλά τα ίδια.
Με την ίδια συνταγή κινείται και στο Σπούτνικ Αγαπημένη. Από τις πρώτες σελίδες ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι οι ήρωες δεν θα έχουν καλά ξεμπερδέματα. Το ζητούμενο βέβαια του συγγραφέα δεν είναι αυτό. Ο Μουρακάμι άλλωστε δεν φημίζεται για τα happy endings..Όχι τουλάχιστον όπως τα αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι. Επικεντρώνεται κυρίως στο να ξετυλίξει τα αισθήματα, αφού βέβαια τα περιπλέξει. Το αποτέλεσμα είναι ότι αν και κατά την ανάγνωση σε έχει περάσει από σαράντα κύματα, ο επίλογος γαληνεύει.
Στο βιβλίο αυτό, όλα τα παραπάνω περνάνε μέσα από ένα ερωτικό τρίγωνο. Ένα τρίγωνο όχι με την έννοια της σχέσης, αλλά της συσχέτισης αισθημάτων. Το καλό στην όλη ιστορία είναι ότι εδώ ο Μουρακάμι, έχει προτιμήσει να αφηγηθεί γύρω από τρία πρόσωπα. Η κεντρική αφήγηση ωστόσο, γίνεται μέσα από τον άντρα ήρωα, έναν μαθηματικό. Οι δυο ηρωίδες που συμπληρώνουν το τρίγωνο, συνδέονται από την αγάπη τους για τη μουσική. Επιστήμη και μουσική λοιπόν, γνώρισμα νούμερο ένα του Μουρακάμι.
Ας πούμε  ότι δεν είναι από τις πιο δυνατές ιστορίες του συγγραφέα, από πλευράς σασπένς. Να τονίσουμε όμως, ότι σαν φαν του ακόμα και αυτό το βιβλίο έχει κάτι να πει. Και αξίζει να διαβαστεί. Γιατί είναι ψαγμένο, γιατί όποτε γράφει βιβλίο αυτός ο Μουρακάμι έχει κάτι ακόμα να πει. Τέλος, αξίζει να διαβαστεί γιατί έχει και.. ελληνικό χρώμα!

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

JOYLAND-STEPHEN KING



Το Joyland είναι από τις πρόσφατες ιστορίες του Κινγκ που κυκλοφόρησαν. Και όταν λέω ιστορία και όχι βιβλίο το εννοώ. Αυτό γιατί οι φαν του Κινγκ αντιλαμβανόμαστε ότι περισσότερο πρόκειται για μια ιστορία που ο Αμερικανός συγγραφέας είχε στο συρτάρι του και ήθελε απλά να μοιραστεί με το κοινό του.
Σε αντίθεση με ότι μας έχει συνηθίσει, πρόκειται για ένα σύγγραμμα μικρό (όχι δηλαδή 1000+ σελίδων όπως ο Θόλος). Ο Κινγκ μας αφηγείται την περιπέτεια ενός 20χρονου που αφήνει το πατρικό του ύστερα από μια ερωτική απογοήτευση και πιάνει δουλειά σε ένα παραδοσιακό και μυστηριώδες λούνα παρκ.
Προσωπικά το βρήκα τόσο τρομακτικό όσο και οι Ιστορίες της Κρύπτης. Σε καμία όμως περίπτωση δεν το λες αδιάφορο. Μια κλασική ιστορία τρόμου ενορχηστρωμένη από τον μαιτρ του τρόμου με μυστήριο, cult χαρακτήρες και πολύ λεξιλόγιο του "τσίρκου", όπως το ανέφερε και ο ίδιος (και όμως υπάρχει τέτοιο λεξικό!).
Το βιβλίο αξίζει να το έχει κάποιος στη βιβλιοθήκη του μόνο για το εξώφυλλο, το οποίο είναι εξαιρετικό και παραπέμπει σε κόμικ άλλων εποχών.
Με λίγα λόγια, απαραίτητος εφοδιασμός για την Στιβεν Κινγκ συλλογή μας και προζέσταμα για τα καλύτερα που ακολουθούν Dr Sleep και Mr. Mercedes, για τα οποία σύντομα θα επανέλθουμε..