Αν και βρέθηκα από το πρώτο βιβλίο της
Λάκμπεργκ κατευθείαν στο τελευταίο και προσπέρασα αρκετά γεγονότα από τις ζωές
των ηρώων, δεν βρέθηκα προ εκπλήξεως. Το Παιδί από τη Γερμανία μου άρεσε εξίσου
όσο και η Παγωμένη Πριγκίπισσα, ίσως και λίγο παραπάνω.
Στο τελευταίο βιβλίο της σειράς βρίσκουμε την Ερίκα να έχει επιστρέψει
στην συγγραφή του βιβλίου της έπειτα από ένα χρόνο αποχής και τον Πάτρικ με
γονική άδεια από την αστυνομία να βοηθά στο μεγάλωμα της κόρης τους. Η προσοχή
της Ερίκα αποσπάται από τη δουλεία της όταν βρίσκει ένα ναζιστικό μετάλλιο στα
πράγματα της νεκρής μητέρας της. Παράλληλα, το μυστήριο εξελίσσεται όταν στη
Φιελμπάκα η αστυνομία αναλαμβάνει τη δολοφονία ενός καθηγητή ιστορίας, ειδικού
στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ιστορία κρατάει συνεχώς τον αναγνώστη σε αναμμένα κάρβουνα, ενώ το
τέλος είναι λίγο πολύ απρόσμενο και ορόσημο για την συνέχεια της σειράς. Το
χιουμοριστικό στοιχείο (ιδιαίτερο γνώρισμα της Λάκμπεργκ) δεν λείπει ενώ
προσωπικά απόλαυσα τον "σιωπηλό" πόλεμο μεταξύ πεθεράς και νύφης.
Τα κεφάλαια του βιβλίου εναλλάσσονται μεταξύ της ζωής της μητέρας της
Ερίκα στο παρελθόν και του παρόντος, όπου το μυστικό ξεσκεπάζεται μέσα από τις
έρευνες των ηρώων και της αστυνομίας.
Η αίσθηση που αποκομίζει ο αναγνώστης διαβάζοντας τη Λάκμπεργκ είναι
μία: Ένα παραμύθι που διαβάζεις για να περάσεις καλά. Ούτε κρυφά μηνύματα, ούτε
κρυφές έννοιες. Περνάς καλά και αυτό είναι όλο.
Το φθινόπωρο αναμένουμε το νέο βιβλίο της σειράς, τη Γοργόνα... Η
αίσθηση που μας άφησε το τελευταίο είναι ότι η παρέα μεγαλώνει..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου