Όταν ξεκινάς να διαβάζεις τα βιβλία της Τζέιμς ξέρεις ακριβώς τι να
περιμένεις. Μυστήριο, φόνο, ευγενικούς ντετέκτιβ μέσα σε ένα περιβάλλον ρομαντικό
και ξεκάθαρα "Βρετανικό".
Δεν αντιλαμβάνεσαι γιατί οι εκδόσεις κατατάσσουν την σειρά της
Βρετανίδας συγγραφέα στην κατηγορία noir. Διαβάζοντας τις πρώτες μόνο σελίδες
αρκεί για να καταλάβεις. Το ύφος, οι εικόνες σε βάζουν σε μια υποψία
ασπρόμαυρης ταινίας. Ακόμα και οι λέξεις που χρησιμοποιεί η Τζέιμς συμβαδίζουν
με αυτό. Σε όλα τα σημεία του βιβλίου τα ονόματα των χαρακτήρων συνοδεύουν οι
τίτλοι Miss και Sir.
Στην Άψογη Δολοφονία, μας μεταφέρει σε ένα περιβάλλον που και η ίδια
γνωρίζει καλά. Σε αυτό της υγείας. Στο Νάιτινγκειλ, μια σχολή Νοσηλευτικής, δυο
φοιτήτριες βρίσκονται δολοφονημένες από δηλητήριο μέσα σε σύντομο χρονικό
διάστημα. Την διαλεύκανση του φόνου αναλαμβάνει ο επιθεωρητής Νταγκλίς, με τον
κατά πολύ νεότερο συνάδελφό του.
Στην εσώκλειστη σχολή, ο επιθεωρητής γνωρίζει μια κλειστή κοινωνία,
όπου τίποτα δεν μένει κρυφό, ακόμα και ο φόνος. Μέχρι αποδείξεως, όλα τα χαρτιά
μένουν κλειστά και το βιβλίο στην πράξη περιγράφει μια σειρά ανακρίσεων.
Δεδομένου ότι η ιστορία μεταφέρεται στη δεκαετία του 70', τα μυστικά
προέρχονται από μια παλαιότερη δεκαετία, μαύρη για την ιστορία της Ευρώπης.
Τέλος, τα βιβλία της Τζέιμς, αξίζει να διαβαστούν όχι για την υπόθεση,
η οποία δεν είναι διόλου αδιάφορη, αλλά για το ύφος και το ρομαντισμό τους και
για το αφελές χιούμορ που αναδύουν.
Αν γινόταν ταινία, σίγουρα θα το φανταζόμουν κάπως σαν το Murder By Death και στο ρόλο του
Νταγκλίς τον Πίτερ Σέλλερς.. Ενδιαφέρον..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου