Οι Αντίλαλοι Νεκρών του Johan Theorin, είναι ένα από τα βιβλία που παρέμεινε
για αρκετές εβδομάδες στα best sellers των αστυνομικών
μυθιστορημάτων, ανάμεσα σε αυτά του Νέσμπο και της Λάκμπεργκ. Για τον Theorin, προσωπικά είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και ξεκινώντας το βιβλίο
ήμουν θετικά προσκείμενη.
Η υπόθεση αφορά την επιστροφή μιας
μητέρας, ύστερα από την εξαφάνιση του γιού της στο μικρό νησάκι του Έλαντ της
Σουηδίας. Η αφορμή της επιστροφής της είναι ένα ίχνος που ανακαλύπτει ο
ηλικιωμένος πατέρας της, με τον οποίο ξεκινούν μια αναζήτηση στο παρελθόν.
Όπως και η Λάκμπεργκ, έτσι και ο Theorin χρησιμοποιεί έντονα
το στοιχείο της μυθοπλασίας. Φανταστικά πρόσωπα, φανταστικές πόλεις και τοπία,
μέσα στα οποία ξετυλίγεται μια ιστορία, η οποία δεν αφήνει στον αναγνώστη
κανένα αναπάντητο ερώτημα στο τέλος της.
Για τον Theorin, θα έλεγα
απλά ότι πρόκειται απλά για έναν αξιοπρεπή συγγραφέα. Ώριμο ύφος, αρκετή
φαντασία. Σε καμία περίπτωση όμως δε φτάνει τους σκανδιναβούς συναδέλφους του.
Βέβαια ποτέ δεν ξέρει κανείς πώς μπορεί
να μας εκπλήξει μελλοντικά. Σε αυτό τουλάχιστον αφήνει μια ελπίδα με τους
Αντίλαλους Νεκρών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου