Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΤΡΩΓΕ ΠΟΛΛΑ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ

Ο Άνθρωπος που έτρωγε πολλά, έπεσε στα χέρια μου έπειτα από παρότρυνση φιλικού προσώπου. Και ενώ δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για τους Έλληνες μυθιστορηματογράφους, το συγκεκριμένο διαβάζεται χωρίς διάλειμμα.

Για τον Αύγουστο Κορτώ έμαθα τα εξής, είναι Θεσσαλονικιός και διαμένει στα Εξάρχεια. Ασχολείται με τις μεταφράσεις και γράφει από μικρή ηλικία και το πραγματικό του όνομα είναι Πέτρος Χατζόπουλος.

Μια πρώτη εμπειρία που αποκόμισα διαβάζοντάς τον είναι ότι προσφέρει γέλιο. Ελαφρύ, ευκολοδιάβαστο και προσιτό. Προσωπικά, με κέρδισε από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο του βιβλίου, με το φόβο του για ..τις κατσαρίδες.

Διαβάζοντας τον Άνθρωπο που Έτρωγε Πολλά, το οποίο ουδεμία σχέση έχει με αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά πρόκειται για μια προσωπική αφήγηση του συγγραφέα, νιώθεις ότι διαβάζεις τα προσωπικά γράμματα ενός φίλου σου. Θα έλεγα email αλλά ο ίδιος ο Κορτώ δηλώνει άσχετος με την τεχνολογία.

Το βιβλίο αποτελείται από κεφάλαια με έξυπνους και παιχνιδιάρικους τίτλους, καθένα από τα οποία αφηγείται προσωπικές στιγμές και εμπειρίες από την ζωή του συγγραφέα, πάντα με χιουμοριστικό στοιχείο. Το χιούμορ είναι διάσπαρτο στις σελίδες ενώ ο Κορτώ αναφέρει ότι είναι λάτρης της κωμωδίας και αυτό αντιπροσωπεύει.

Προσωπικά, το βρήκα μια αξιέπαινη προσπάθεια του έλληνα συγγραφέα, τον οποίο μέχρι πρότινος δεν είχα καν ακουστά. Σίγουρα, αν πέσει βιβλίο του στα χέρια σας αξίζει να δώσετε προσοχή.

KAFKA ON THE SHORE-HARUKI MURAKAMI

Σίγουρα ένα ασυνήθιστο βιβλίο, σύνηθες όμως στους λάτρεις των φανταστικών κόσμων του Μουρακάμι.

Έχοντας διαβάσει ήδη 4 βιβλία του Ιάπωνα συγγραφέα δεν ένιωσα κάποια έκπληξη, ούτε καν σοκαρίστηκα από την ιστορία και την μεταφυσική της πλέξη. Από όλα τα βιβλία του όμως ίσως σε αυτό να έχει δείξει λίγο παραπάνω υπερβάλλοντα ζήλο.

Εν αντιθέσει με το Νορβηγικό Δάσος, στο Kafka on the Shore ο Μουρακάμι δεν στέκεται τόσο στην ιστορία και στους χαρακτήρες της. Γι αυτό άλλωστε δεν είναι και από τα πιο διάσημά του. Στόχος του είναι να βγάλει κάποια συναισθήματα και κάποια μηνύματα. Και τα βγάζει όντως. Αρκεί και ο αναγνώστης να το διαβάζει με άλλη διάθεση.

Στην υπόθεση, οι παράλληλοι βίοι ενός 15χρονου που το σκάει από το σπίτι του, και ενός ηλικιωμένου, ο οποίος έχει την ικανότητα να μιλάει με τις γάτες (!) και αρχίζει την περιπλάνησή του στην Ιαπωνία, ψάχνοντας κάτι.

Δεν ακούγεται κάτι ιδιαίτερο σαν ιστορία. Το διαβάζεις όμως γιατί έχεις εμπιστοσύνη στον Μουρακάμι. Ότι  μπορεί με τον τρόπο γραφής του να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ακόμα και αν περιγράφει την εκτέλεση μιας συνταγής.

Στην ιστορία αυτή του Μουρακάμι, οι χαρακτήρες μεταπηδούν από τον ένα κόσμο στον άλλο. Από τον φανταστικό στον ρεαλιστικό. Ή ακόμα καλύτερα, από αυτόν που ζουν σε αυτόν που θα ονειρεύονταν να ζουν. Πλέκει φιλοσοφία, θρησκεία, μεταφυσική. Ενώ ακόμα και η μουσική "επένδυση" δεν θα μπορούσε να λείψει. Μπετόβεν προτιμά ο Μουρακάμι στο Kafka on the Shore και δεν φέρνουμε αντίρρηση.

Ίσως και όχι το πρώτο βιβλίο που θα σου έρθει στο μυαλό να προτείνεις σε κάποιον που δεν έχει διαβάσει ποτέ Μουρακάμι. Αν όμως έχεις αρχίσει με τα πιο "ελαφριά" του, τότε ίσως είναι καιρός να το διαβάσεις!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: ARNALDUR INDRIDASON

Λένε ότι η Ισλανδία, αναλογικά με τον μικρό πληθυσμό της, έχει τους περισσότερους συγγραφείς στο κόσμο. Για να μιλήσουμε με αριθμούς, 1/10 έχει γράψει έστω ένα βιβλίο. Όχι απαραίτητα και καλό καθώς οι Ισλανδοί συγγραφείς, σύγχρονοι τουλάχιστον, που ξεχωρίζουν, είναι ελάχιστοι.

Ένας από αυτούς, ίσως και ο καλύτερος στην κατηγορία αστυνομικών μυθιστορημάτων, είναι ο Ιντρίντασον, ο οποίος παρά το δύσκολο όνομά του έγινε διάσημος παγκοσμίως.

Ο Ιντρίντασον γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1961, που αλλού.. στο Ρέκιαβικ. Γιος συγγραφέα, σπούδασε Ιστορία και εργάστηκε για χρόνια ως δημοσιογράφος αλλά και κριτικός ταινιών.

Στο χώρο της συγγραφής μπήκε πρώτη φορά το 1986. Το πρώτο του γνωστό μυθιστόρημα όμως εκδόθηκε αρκετά χρόνια μετά, το 1997 και είναι το πρώτο της σειράς με τον ήρωα του, τον Επιθεωρητή Ερλάντερ. Μέχρι στιγμής η σειρά μετράει 14 βιβλία και όλα όσα έχουν περάσει από κριτική σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίστηκε βαρετό.

Φυσικά και τα βιβλία του έχουν γυριστεί σε ταινία, με Ισλανδική παραγωγή (το Jar City του 2000). Δυστυχώς, αρκετά από τα βιβλία της σειράς δεν έχουν ακόμα μεταφραστεί ούτε στα αγγλικά.

Και μέσα σε όλα τα παραπάνω δεν μπορούσαν να λείπουν και οι βραβεύσεις. Το 2005, το βιβλίο του Η Σιωπή του Τάφου έλαβε το βραβείο του καλύτερου Αστυνομικού Μυθιστορήματος. Και όσοι το έχουμε διαβάσει θα συμφωνήσουμε ότι δικαίως συνέβη αυτό.

Στα Ελληνικά κυκλοφορούν Η Σιωπή του Τάφου, Φορμόλη, Φωνές, Επιχείρηση Ναπολέων. Στα Αγγλικά, πιθανότερο να βρει κάποιος περισσότερα βιβλία της σειράς, όχι όμως όλα. Δεδομένου ότι οι ιστορίες δεν έχουν άμεση συνέχεια, όποιο και να πέσει στα χέρια σας, αξίζει να το διαβάσετε